Nesneye yönelik programlama nedir
Nesneye yönelik programlama (OOP) nedir? OOP kavramı ve nitelikleri nelerdir.
OOP çıktı üretmek için nesnelerden ve verilerden yararlanır.
En basit düzeyde, OOP bir programcının değiştirmek istediği eylemlerden ziyade değiştirmek istediği nesnelere odaklanır. Bu, programcıların kod analizi yapmasını kolaylaştırır. Ayrıca nesnelerin çoğu diğer projeler için tekrar kullanılabildiğinden, bir uygulamanın geliştirilmesi için geçen süre önemli ölçüde kısaltılabilir.
C ++, Object Pascal, Java, Python gibi modern programlama dillerinin çoğunluğu, nesneye yönelik programlama nın yanı sıra. Gerektiğinde prosedürel programlamanın bir kombinasyonunu kullanır. Yani OOP, gelişim dünyasında çok önemli bir evrim haline gelmiştir.
OOP kavram ve fikirleri
Nesnelere nitelikler ve davranışlar verilebildiğinden ve sınıflara ayrılabildiğinden. Bu geliştirme yöntemini işbirlikçi çalışma için çok daha verimli hale getirir.
Örneğin, projeler eşleştirici sınıflara ve özniteliklere göre gruplandırılabilir. Geliştiriciler nesnelerin kendisinden ziyade nesneler arasındaki ilişkilere odaklanır.
Ek olarak, nesnelere ana nesnelerin aynı özellikleri ve davranışları verilebilir. Bu da bu üst sınıflara daha az yapılması gereken anlamına gelir. Çünkü doğal olarak aynı, sadece farklı bir ilişki içindedirler. Ebeveyn ve alt sınıflar, alt sınıflar veya türetilmiş sınıflar olarak da bilinir. Ve sınıfların bu kalıtımı, çalışma zamanı polimorfizmi olarak bilinen şeyi elde ederek OOP kodunun tekrar tekrar kullanılmasına izin verir.
Polimorfizm, görevlerin birden fazla yoldan gerçekleştirilebilme yeteneğini ifade eder. Bu nedenle, OOP, mevcut senaryo içeriğine bağlı olarak çalışma zamanında belirli bir işlev seçebilir. Polimorfizm braketi içerisinde iki tür fonksiyon vardır: geçersiz kılma ve aşırı yükleme.
Geçersiz kılma (çalışma zamanı polimorfizmi olarak da bilinir), iki nesne aynı yöntem adına ve parametrelere (yani yöntem imzasına) sahip olduğunda kullanılır. Ancak bir yöntem ebeveyn sınıfında ve diğeri de çocuk sınıfındadır.
Aşırı yükleme (derleme zamanı polimorfizmi), bir sınıftaki iki veya daha fazla metot aynı metot adına sahipken fakat farklı parametrelere sahip olduğunda meydana gelir.
Soyutlama, bir programcının karmaşıklığı azaltmak ve verimliliği artırmak için bir nesneye ilişkin veriler dışındaki her şeyi gizleyebildiği yerdir. Başka bir deyişle, arka plan detaylarını veya açıklamalarını içermeden özellikleri temsil etmektir.
Kapsülleme, bu veriler üzerinde çalışan veri ve yöntemlerin bir birimde bir araya getirildiği bir kavramdır. Bir sınıf içindeki yapılandırılmış veri nesnesinin değerlerini veya durumunu gizlemek için kullanılır ve bu sayede yetkisiz doğrudan erişim önlenir.
Soyutlama ve kapsülleme benzer görünebilir. Ancak ikisi, soyutlamanın en temel ayrıntıları verirken istenmeyen ayrıntıları gizlerken, kapsülleme kodu ve verileri tek bir ünitede saklamak anlamına gelir.
Nesneye yönelik programlama dilleri örnekleri
Nesne yönelimli programlama kullanan birçok farklı dil vardır.
Bunların arasında Java (1995’te Sun Microsystems tarafından, şimdi Oracle tarafından geliştirilmiştir). Python (1991’de oluşturulmuş ve kod okunabilirliğini vurgulamaktadır). C ++ (zorunlu, nesne yönelimli ve genel programlama özellikleri olan ve C programlamanın bir uzantısı olan) dil) ve Objective-C (C’ye mesajlaşma ekleyen ve OSX ve iOS için ana programlama dili).
İlginizi çekebilir: